Ik heb
Mensenrechten als Missie
Ik kwam er al gauw achter dat alle projecten die ik initieer en coördineer uit passie in relatie staan tot mensenrechten; als het nou gaat om de gelijkheid van ras, gender, religie, seksuele geaardheid of kinderrechten.
Onderstaande is een selectie van Thema’s op het stuk van Mensenrechten.
Ik geloof in
Meer Vrouwen in Besluitvorming
Regionale Samenwerking Genderbeleid
Bij haar remigratie naar Suriname in 1996, werd de STAS Caribe Foundation door de respectievelijke regeringen van het nederlands-sprekend Caribisch gebied aangewezen als regionaal coördinator Genderbeleid. Drie grote regionale conferenties, die moesten uitmonden in nationale uitvoering op het stuk van het genderbeleid, werden gehouden in:
1. Aruba, Genderbewustwording en de Media, 1996
2. Bonaire, Gender en Politiek/ Gender en Vrouwenkunst, 1997
3. Suriname, Gender en het belang van Vrouwenvaksholing, 1999
Daarnaast is zij medeoprichter van Women’s Rights Center (www.wrcsuriname.org)
Binnen de Regionale Samenwerking Genderbeleid werd naast de regionale ontmoetingen en acties, op national niveau door de regeringen gewerkt aan de uitvoering van nationaal genderbeleid. Zo werden in respectievelijk Suriname en Aruba het Nationaal Bureau Genderbeleid en het Bureau Vrouwenzaken opgezet.
Als interim-manager van het Nationaal Bureau Genderbeleid werden door de regional coordinator een scala aan projecten gecoordineerd en uitgevoerd.
Op 8 maart 2000 werd de eerste nationale conferentie Vrouwen in Besluitvorming in Suriname georganiseerd. Naast een vooraf gaand georganiseerde training op het stuk van genderbeleid aan de media, werden Parlementariers op het stuk van Wetgeving specifiek op genderbeleid en kinderrechten getraind. Binnen verschillende werkgroepen werden op 8 maart acties uitgewerkt door Overheid en Niet-governementele vrouwenorganisaties, o.a. op het stuk van: Geweld tegen Vrouwen, Onderwijs, Gezondheidszorg en Vrouwen in Besluitvorming. In 2001 is binnen het Nationaal Genderactieplan 2000-2005 de agenda van het Nationaal Bureau Genderbeleid ingevuld ter uitvoering van een gedragen genderbeleid.
Gender en de Media
Binnen een door de Organisatie van Amerikaanse Staten gefinancieerd regionaal project met Belize en Trinidad, resulteerde in een grote regionale conferentie om de genderongelijkheid binnen de media aan de kaak te stellen. Zowel binnen de content van programma’s alsook op management niveau binnen de voornoemde landen.
Nationale Bewustwordingscampagne: OOK ZIJ
Vooruitlopend op de nationale vrije en geheime verkiezingen op 25 mei 2015, werd op 24 mei 2014 een begin gemaakt toen Stas International een nationale bewustwordingscampagne startte gericht op het krijgen van meer vrouwen in leidinggevende posities in het parlement en andere hoge posities in Suriname.
Gebaseerd op de wereldquota van minimaal 30%, was het doel om minimaal 30% vrouwen te hebben:
- geplaatst op de lijsten van politieke partijen die deelnamen
- opgenomen als deel van De Nationale Assemblee in lijn met het wereldquotum van 30%
- benoemd in raden van toezicht
- benoemd in het bestuur van semi-overheidsinstellingen en andere organen
- benoemd in de rechterlijke macht
- benoemd in de ministerraad
- benoemd in besturen in de particuliere sector
- in de besturen van de vakbonden
STAS International initieerde, coördineerde en implementeerde dit hele project. Naast de pakkende uitstraling transformeerde de pay-off OOK ZIJ tot een eigen merk dat bekendheid kreeg in alle lagen van de samenleving. De communicatiestrategie omvatte een reeks verschillende activiteiten, waaronder bezoeken aan voorzitters van politieke partijen, enorme billboards in alle districten, 6 live tv OOK ZIJ-debatten met politici en de particuliere sector, ondersteunende media-activiteiten en een grote online campagne voor de presentatie van de vrouwelijke kandidaten van alle partijen. Met de steun van de Ambassade van het Koninkrijk der Nederlanden als belangrijkste donor van de campagne OOK ZIJ en de steun van het Ontwikkelingsfonds van de Verenigde Naties (UNDP) als belangrijkste donor van het project “More Women in Decision Making” van de Nationale Assemblee, werd een succesvolle samenwerking ontwikkeld tussen STAS International en de Nationale Assemblee. De OOK ZIJ campagne werd een prestigieuze branding campagne voor meer vrouwelijk leiderschap in Suriname en de resultaten waren enorm succesvol: in totaal 180 vrouwen op de lijsten van politieke partijen en na de verkiezingen steeg de participatie van vrouwen in De Nationale Assemblee van 2% naar 29,8% en in andere organen steeg de vertegenwoordiging van vrouwen naar gemiddeld 25%.
De afsluiting van de campagne OOK ZIJ omvatte een presentatie van het succes in De Nationale Assemblee en een door STAS International geproduceerde film getiteld “Omdat zij er waren…” waarin Surinaamse vrouwelijke voorvechters met recht werden vereeuwigd.
Balans in 2020
Tegen de achtergrond van het enorme succes van de campagne OOK ZIJ, werd STAS International benaderd door de Surinaamse overheid om een soortgelijk project te initiëren, coördineren en implementeren. Met het United Nations Development Fund (UNDP) als belangrijkste donor van de Surinaamse overheid, selecteerde de Ambassade van het Koninkrijk der Nederlanden STAS International om dit project te leiden. Voor dit project was het idee om niet alleen vrouwen, maar ook jongeren in Suriname en in het bijzonder eerste kiezers op de politieke agenda te zetten voor de branding activiteiten in de periode voorafgaand aan 25 mei 2020, de dag van het nationale vrije en geheime kiesrecht in Suriname. STAS International initieerde, coördineerde en implementeerde de nationale bewustwordingscampagne “Balans in 2020”. Door de samenwerking met de UNDP als co-donor werd de communicatiestrategie uitgebreid met een Jeugddebat, alsmede 6 Live TV debatten tussen politieke partijen en billboards. “Balans in 2020” kan ook worden bestempeld als “enorm succesvol”, met het bereiken van 30% van de jongeren, vrouwen in de Nationale Assemblee, de Ministerraad, de Staatsraad en andere organen. Het feit dat politieke leiders na deze campagne “gendergelijkheid” in één adem noemden met artikel 1 in de grondwet, namelijk “ongeacht het verschil in religie, ras en etniciteit”, geeft aan dat “meer vrouwelijk leiderschap” als de norm wordt beschouwd. “Balans in 2020” heeft de toon gezet!
Ik geloof in
Kinderrechten
Karin Refos voegde zich bij de door Robert Wijdenbosch geïnitieerde Mediaboard voor Kinderrechten om onder auspiciën van deze Mediaboard voor Kinderrechten een aantal Kinderrechten vraagstukken aan de orde te kunnen stellen en campagnes voor nationale bewustwording op gang te brengen. (lees: De verantwoordelijkheid van mediahuizen bij het uitzenden van programma’s)
Bureau Kinderrechten
Met de toenmalige minister van Sociale Zaken werd simultaan het Bureau Kinderrechten geëvalueerd voor herpositionering in 2004. Aansluitend werd gericht op de uitvoering van verscheidene rechten uit het Kinderrechtenverdrag in Suriname.
Om de bewustwording over Kindermishandeling op gang te brengen werd met financiering van de UNICEF onder anderen een grote nationale bewustwordingscampagne opgezet: TEGEN Geweld Tegen Kinderen.
De 1-2-3 Kinderhulplijn werd geinitieerd vanuit het Directoraat Jeugdzaken. De door STAS gecoordineerde en uitgevoerde campagne “Kinderen Zichtbaar Veilig”, resulteerde in onder anderen het kindveilig bewust inrichten van gebouwen waar kinderen komen, bijvoorbeeld het plaatsen van glazen deuren (bij de Nationale Volksmuziekschool. (lees: Surinaamse kinderen moeten zichtbaar veilig worden)
De campagne “Wees een Held en Meld” werd in een later stadium door de kinderhulplijn gelanceerd; geproduceerd door STAS International.
Ik geloof in
Jeugdbeleid
Ondersteuning Jeugdbeleid
Een evaluatie van een slecht functionerende toenmalige Nationale Jeugdraad resulteerde in de landelijke organisatie en opzet van het Jeugdparlement, met financiering van de Inter American Development Bank. Samen met toenmalig directeur Jeugdzaken, Richenel Trustfull, werd een heel nieuwe elan gegeven aan Jeugdbeleid, welke participatie op elk niveau binnen de Surinaamse gemeenschap te weeg moest brengen.
Met een succesvolle invulling en uitvoering van het Jeugdparlement, zouden jongeren in het Jeugdparlement in elk district de behoeften en prioriteiten van jongeren uit de respectievelijke districten moeten kunnen doorgeven voor vertaling binnen het nationaal Jeugdbeleid.
Het Jeugdbeleid werd in opdracht van het Directoraat Jeugdzaken aansluitend tevens verder geformuleerd en uitgevoerd.
Ik geloof in
Nationale Volksmuziekschool
In 2004 werd door de Mediaboard voor Kinderrechten gestart met het initatief voor de Opzet en het “uit de as herrijzen” van de Volksmuziekschool aan de Henck Aronstraat, op het terrein van het Cultureel Centrum Suriname, CCS. In overeenstemming met het CCS bestuur werd met fondsen van de Inter American Development Bank aan de Mediaboard voor Kinderrechten het terrein opgeschoond, de oude Balletzaal gerestaureerd en de bouw gestart. Daarnaast zijn vele materialen gedoneerd, zoals meubilair.
Tante Es voor VMS
Jorgen Raymen, met zijn Poor Infant Equality Trustfond (PIET Fonds), waar Karin Refos in het bestuur zat, werd mede-initiatiefnemer van de school en reisde naar Suriname af voor een grootse benefit show “Tante Es voor VMS”. Door tussenkomst van Jorgen werden een 8-tal splinternieuwe piano’s in Nederland aan het PIET Fonds gedoneerd, voor gebruik in de nieuwe school. Dit, naast de enorme opbrengst uit de show.
Obstakels bij de Bouw
Door perikelen met een voor de Media Board onbekend “CCS nieuw bestuur”, die over de door de Mediaboard voor Kinderrechten opgehaalde fondsen meende te moeten beschikken, werd de bouw gestaakt. Een door dit “nieuw CCS bestuur” aangespannen rechtzaak, besliste dat Karin Refos in het gelijk werd gesteld (zie: Krantenartikel DWT 23-Juni-2005). De verdere afbouw heeft nimmer voortgang gehad.
Een Nieuw Hoofdstuk
Notarieel werd de naam gewijzigd in Nationale Volksmuziekschool.
(bekijk: Fuckup Nights Paramaribo – Karin Refos over NVMS – December 2021)
(bekijk: Ontstaansgeschiedenis van de Nationale Volksmuziekschool)
Door bemiddeling van het Rooms Katholiek Bisdom, met name Bischop Wilhelmus de Becker, werd de Nationale Volksmuziekschool gehuisvest binnen een door de Rooms Katholieke Kerk aangewezen oud-pastoraal gebouw, tegenover de Kathedrale Baseliek.
Na een grondige renovatie, gefinancierd door de opgehaalde fondsen van de Mediaboard voor Kinderrechten, werd op 6 maart 2006 de Nationale Volksmuziekschool op grootse wijze geopend. Vele Surinaamse kunstenaars zoals Erwin de Vries (Schilder), Henk Tjon (Regiseur), Henna Brunings (Art Director) alsook andere notabelen en Surinamers die de school een warm hart toedroegen, doneerden hun Kunst aan dit Instituut. De eerste directeur was Herman Snijders.
5 jaar Nationale Volksmuziekschool
Bij het 5-jarig bestaan in 2011 werd een groot klassiek concert gehouden in de Kathedrale Baseliek van een tiental talentvolle leerlingen van de Nationale Volksmuziekschool onder coördinatie van toenmalig Artistiek Directeur.
Bij het 5-jarig bestaan in 2011 werd een groot klassiek concert gehouden in de Kathedrale Baseliek van een tiental talentvolle leerlingen van de Nationale Volksmuziekschool onder coördinatie van toenmalig Artistiek Directeur.
Da Lobi Fu Wi Kondre Een ode aan een man van verdienste Nicodemus Johannes Helstone
Op dinsdag 13 apri 2013, werd op initiatief van Stichting Ilse Boonfonds een muzikaal programma uitgevoerd door de Nationale Volksmuziekschool. Deze bijzondere avond omvatte het leven en de werken van Nicodemus Johannes Helstone (Berg en Dal, 11 januari 1853 – Paramaribo, 24 april 1927).
Gemaakt tot slaaf, bevrijdde hij zichzelf door middel van zijn talenten die hij van de Almachtige kreeg. Op jonge leeftijd werd hij ontdekt door een nederands echtpaar dat harmonium- en theorielessen gaf. Gestimueerd werd hij verder opgeleid in Leipzig(Duitsland), en slaagde hij in 1894 Cum Laude aan het conservatorium voor het eindexamen Muziektheorie en Compositie, Contrapunt en Fuga, Klavierspel, Orgelspel, Geschiedenis en Esthetiek der Muziek en Gezang.
Enkele van zijn koorliederen voor sopraan, alt, tenor en bas:“Welcome”, “Wij zijn getrouw”, Geen slaven meer” en “Triomf”, werden op deze speciale avond gebracht, gecombineerd met een korte theatervoorstelling van zijn leven. Beroemder werd hij met zijn werk :”Het Pand Der Goden”(opera), hetgeen ook als muzikaal hoogtepunt uit zijn even mag worden beschouwd.
Op het Kerkpein te Paramaribo is in 1948 op zijn 95e geboortejaar het monument “Musicus Hestone” onthuld.
10 jaar Nationale Volksmuziekschool
Bij het tienjarig bestaan in 2016 bracht de Nationale Volksmuziekschool de Musical “Land te Koop”, een klassieker van Henk Tjon en Thea Doelwijt, met muziek van Harto Soemodihardjo en Water Muringen. De regie was in handen van Ivan Tai A Pin. De muziek en theaterspel van deze in 2016 gearrangeerde “Rock Version” werd vertolkt door jonge Surinaamse musici en acteurs.
Na het 10 jarig bestaan nam Karin Refos afscheid als Voorzitter van de Nationale Volksmuziekschool. De Nationale Volksmuziekschool is nog steeds een begrip in de Surinaamse Samenleving. De Nationale Volksmuziekschool, een Muziekschool voor het Volk. (www.volksmuziekschool.com).
Ik geloof in
Nationale Volksmuziekschool
In 2004 werd door de Mediaboard voor Kinderrechten gestart met het initatief voor de Opzet en het “uit de as herrijzen” van de Volksmuziekschool aan de Henck Aronstraat, op het terrein van het Cultureel Centrum Suriname, CCS. In overeenstemming met het CCS bestuur werd met fondsen van de Inter American Development Bank aan de Mediaboard voor Kinderrechten het terrein opgeschoond, de oude Balletzaal gerestaureerd en de bouw gestart. Daarnaast zijn vele materialen gedoneerd, zoals meubilair.
Jorgen Raymen, met zijn Poor Infant Equality Trustfond (PIET Fonds), waar Karin Refos in het bestuur zat, werd mede-initiatiefnemer van de school en reisde naar Suriname af voor een grootse benefit show “Tante Es voor VMS”. Door tussenkomst van Jorgen werden een 8-tal splinternieuwe piano’s in Nederland aan het PIET Fonds gedoneerd, voor gebruik in de nieuwe school. Dit, naast de enorme opbrengst uit de show.
Door perikelen met een voor de Media Board onbekend “CCS nieuw bestuur”, die over de door de Mediaboard voor Kinderrechten opgehaalde fondsen meende te moeten beschikken, werd de bouw gestaakt. Een door dit “nieuw CCS bestuur” aangespannen rechtzaak, besliste dat Karin Refos in het gelijk werd gesteld. De verdere afbouw heeft nimmer voortgang gehad.
Notarieel werd de naam gewijzigd in Nationale Volksmuziekschool.
Een Nieuw Huis
Door bemiddeling van het Rooms Katholiek Bisdom, met name Bischop de Becker, werd de Nationale Volksmuziekschool gehuisvest binnen een door de Rooms Katholieke aangewezen oud-pastoraal gebouw, tegenover de Kathedrale Baseliek. Na een grondige renovatie, gefinancierd door de opgehaalde fondsen van de Mediaboard voor Kinderrechten, werd op 6 maart 2006 de Nationale Volksmuziekschool op grootse wijze geopend. Vele Surinaamse kunstenaars zoals Erwin de Vries(Schilder), Henk Tjon(Apintie), Henna Brunings(logo) alsook andere notabelen en Surinamers die de school een warm hart toedroegen, doneerden hun Kunst aan dit Instituut. De eerste directeur was Herman Snijders tot 2011 (bekijk: Opening Nationale Volksmuziekschool ).
Bij haar 5-jarig bestaan in 2011 werd een groot klassiek concert gehouden in de Kathedrale Baseliek van een tiental talentvolle leerlingen van de Nationale Volksmuziekschoolonder coördinatie van toenmalig Algemeen Directeur Waldemar….….??…FOTO plus .((link youtube5 jaar).
Bij het tienjarig bestaan in 2016 bracht de Nationale Volksmuziekschool de Musical “Land te Koop”, een klassieker van Henk Tjon en Thea Doelwijt, met muziek van Harto Soemodihardjo en Water Muringen. De regie was in handen van Ivan Tai A Pin.
De muziek en theaterspel van deze in 2016 gearrangeerde “Rock Version” werd vertolkt door jonge Surinaamse musici en acteurs.(film apintie)
Na het 10 jarig bestaan nam Karin Refos afscheid als Voorzitter van de Nationale Volksmuziekschool. De Nationale Volksmuziekschool is nog steeds een begrip in de Surinaamse Samenleving. De Nationale Volksmuziekschool, een Muziekschool voor het Volk. (www.volksmuziekschool.com).
Ik geloof in
Pink Ribbon Suriname
In juni 2010 werd Karin Refos getroffen door borstkanker. Omdat behandeling van bestraling in Suriname niet mogelijk was, vertoefde zij 3 maanden op Curacao.. De verder behandeling geschiedde in Suriname. In 2011 startte zij de voorbereidingen voor de Pink Ribbon Campagne voor het doorbreken van de taboe op het gebied van borstkanker. De Stichting Pink Ribbon Suriname werd gelaunched op 8 maart 2012.
Aansluitend werd de Pink Ribbon Shop geopend.
Tot en met 2014 ging zij met de stichting en andere bestuursleden naar vrijwel alle districten voor de het doorbreken van de taboe, bewustwording op het stuk van borstkanker en vroege behandeling.
In 2016 werd een grootse Pink Carpet Event georganiseerd in Suriname, met Jandino Asporaat. Aansluitend stapte zij in dat jaar op als voorzitter en droeg haar taken over aan jonge vrouwen die vol passie de stichting leiden. Zij blijft een “advocate” voor vroege behandeling en ondersteuning in vele media en op evenementen. Stichting Pink Ribbon Suriname is een begrip in Suriname, heeft haar bestaansrecht bewezen en begeleidt vele jonge vrouwen de enorme uitdaging aan te gaan voor genezing. (www.pinkribbonsuriname.com)
Ik geloof in
Couleur Internationale
Image Building en Style Counseling
Na de opleiding Visagie te hebben doorlopen in Amsterdam, Nederland bij Dick Peeters, een van de grootste visagisten, onder andere ervaren in het (professioneel) opmaken van de niet-blanke huid, heeft Karin Refos gewerkt als visagist bij verschillende nederlandse TV producties. Aansluitend opende zij eind tachtiger jaren het eerste “zwarte” Visagie en Make-Up Instituut in Amsterdam aan de Rijnstraat.
Na emigratie naar Aruba in 1992 ging zij onder de naam COULEUR INTERNATIONALE een samenwerking aan met MAGGY’S, het grootste Parfum-en Make-Up huis te Oranje stad. De samenwerking mondde uit in “ MAGGY’S COUEUR INTERNATIONALE”, een Make-Up en Visagie Instituut, dat jaren succesvol opereerde. Bij remigratie naar Suriname in 1996 werd het instituut overgedragen aan jonge Arubaanse visagisten, opgeleid door Karin Refos.
Protocol en Etiquette
In samenwerking met en onder leiding van Ambassadeur Rose-Anne Franklin, voormalig Chef de Protocol van verschillende Presidentiële Kabinetten in Suriname, wordt vanaf 2019 de Training Protocol en Etiquette verzorgd voor het bedrijfsleven, instituten, gouvernementele- en niet gouvernementele organisaties.
De trainingen zijn reeds in een vroeg stadium na aankondiging volgeboekt, waarbij blijkt dat het enorme belang van Protocol en Etiquette voor professionalisering van zowel de “corporate branche” als alle relevante instituten binnen de Overheid niet meer weg te denken is.
Ik heb
Mensenrechten als Missie
Ik kwam er al gauw achter dat alle projecten die ik initieer en coördineer uit passie in relatie staan tot mensenrechten, als het nou gaat om de gelijkheid van ras, gender, religie, seksuele geaardheid of kinderrechten.
Mensenrechten als Missie
Ik kwam er al gauw achter dat alle projecten die ik initieer en coördineer uit passie in relatie staan tot mensenrechten, als het nou gaat om de gelijkheid van ras, gender, religie, seksuele geaardheid of kinderrechten.
Missie
Missie
Missie
Missie
Missie
Missie
Gallery
Fotomateriaal voor gebruik door de media.